KAFARA YA YESU

Kwa  Jina la Mwenyezi Mungu, Mwingi wa Rehema,Mwingi wa Ukarimu.

MAELEZO YA  KAFARA

Wakristo wadai kwamba Mwenyezi Mungu ana mwana, aliye

mwanawe wa pekee. Huyu mwana wa Mungu alijipa utu tumboni

mwa Maria. Maria na mumewe Joseph  seremala wakajulishwa hayo

na Malaika na baada ya muda mwana wa Mungu akazaliwa sawa na

mtoto wakibinadamu. Akalelewa kama mtoto wa wakibinadamu na

alipokua akafanya miujiza. Mwana huyo ndiye Yesu aliyezaliwa katika

Wayahudi ambao walimtesa na mwishowe wakamuua kwa kumtundika

msalabani. 

Hivyo ndivyo mwana wa Mungu aliyejipa utu alivyokufa

na akashukia jahanamu alikokaa siku tatu. Kisha akafufuka toka wafu

na sasa yuko mbinguni akikaa kuumeni kwa Mungu.

Yesu ingawa hakuwa na kosa lolote, hata hivyo alivumilia mateso

kwa ajili ya wanadamu ili kwa mateso yake awe kafara kwa dhambi

za wanadamu. Kwahiyo, yule anayemkubali hawezi kuadhibiwa kwa

ajili ya dhambi zake kwa  maana Yesu amejitwika dhambi zote za

watu. 

Wana wa Adamu wote ni wenye dhambi, ndivyo wasemavyo

Wakristo. Adamu na Hawa walifukuzwa toka bustanini kwa ajili ya

dhambi yao ambayo imerithiwa na wazao wao wote wanaozaliwa.

Kwa sababu hii, Wakristo wanasema, ndiyo maana mwana wa Mungu

hakuingia tumboni mwa Maria kwa njia ya mbegu ya mwanadamu,

bali Maria alitunga mimba bila kuguswa na mwanamume yeyote wasije

wakarithi dhambi ya Adamu kama wazao wake wengineo.

HAJA   YA  KAFARA

Baada ya kueleza asili na maana  ya  kafara kama wasemavyo

Wakristo, sasa nitaeleza haja yake kwa mradi wa fikara za Kikristo.

Wakristo wadai kwamba mwanadamu ni mwenye dhambi na mwisho

wa dhambi ni adhabu ya moto.  Mwenyezi Mungu  ni mwenye huruma6

Mungu  ni mwenye huruma na huruma yake yataraji kwamba

mwanadamu aepushwe kutokana na adhabu hii. Lakini pia Mwenyezi

Mungu ni mwenye haki na haki yake Mungu inataka itolewe adhabu.

Je, ingaliwezekana huruma na haki kutumika pamoja? Mwana wa

Mungu aliyekuwa hana kosa lolote akatoa jawabu la tatizo hili. Alitoa

jawabu kwa kujitolea kuadhibiwa mahala pa mwanadamu na

Mwenyezi Mungu akaridhia sadaka hiyo na kujitolea huko. Hivyo

haki na huruma ya Mungu vikafanya kazi pamoja. Adhabu  juu ya

madhambi ya watu ikatolewa na watu pia wakawa huru! Adhabu ya

dhambi za wanadamu ilikuwa nzito, lakini Yesu akajitwika. Kwahiyo

kuteswa kwa mwana wa Mungu kwalinganishwa  sawa na uzito wa

adhabu ya jumla ambayo wangepewa wanadamu wote.

KANUSHO LA IMANI HII

Hapa nataka kukanusha imani  hii ya Wakristo. Kwanza nitatoa

ushahidi wa akili na wa busara kuvunja itikadi hii.

Hoja  ya kwanza ni ule ukweli wa kukosa kuthibitika katika vitendo.

Hii itakuwa wazi zaidi ukifikiria mifano hii miwili ifuatayo: Nabii Musa

alikuwa mtu pekee na kwa vyovyote alionekana  dhaifu na mnyonge,

lakini,  alisimama imara mbele ya Firauni, mfalme wa Misri mwenye

nguvu na majeshi. Nabii Musa alimwambia Firauni, "Mimi ni Mtume

wa Mwenyezi Mungu. Watume wana wa Israeli pamoja nami. Ikiwa

utakataa, basi ujue kwamba utashindwa." Hivyo Musa mbele ya Firauni

alidai ya kuwa ni Mtume wa Mungu na pia akatabiri maangamio ya

Firauni. Bishara hii kubwa ilitimia sawasawa na ukweli kwamba Musa

a.s. alikuwa Nabii wa Mungu ukathibitika kwa vitendo.

     Nabii mtukufu Muhammad s.a.w. alidhihiri katika Bara Arab.

Waarabu wa siku hizo walikuwa wajinga waliopotoka  na washenzi.

Sayyidna Muhammad s.a.w. akawaambia "Nifuateni; mafundisho ya

Qur`an Tukufu yatawaleteeni  utamaduni na ustarabu, maarifa na elimu,

nanyi mtakuwa mshindao." Hivyo ndivyo ilivyokuwa  hasa. Hii7

ilithibitisha ukweli wa unabii wake kwa vitendo.

Mifano hii miwili ni ya kidini, hata hivyo napenda kuongeza  mifano

mingine ya kidunia. Kila Serikali hutunga sheria zenye kutoa adhabu

kwa hatia na pia zipo sheria zenye kutunukia tuzo kwa mwenye kutenda

kazi njema.  Daima twashuhudia sheria hizi zikitimizwa kwa vitendo.

Hebu natuangalie miaka 1900 iliyopita tangu Yesu alipotundikwa

msalabani na tuone kama itikadi hii ya kafara inaongoza kwenye

matukio yoyote yanayothibitika kwa vitendo.

Inasemekana kwamba Adamu na Hawa ndiyo waanzilishi wa

dhambi ya asili hapa ulimwenguni na kuwa haiwezi kuondolewa kwa

watu isipokuwa wanajifanya wenye kustahili wokovu kwa kuzingatia

imani ya kafara ya Yesu. Yafaa kwanza tuone ni adhabu gani waliyopewa

akina Adamu na Hawa kwa dhambi yao waliyofanya kisha tuone kama

wale  waaminio kafara ya Yesu  wamesamehewa. Kutoka katika Biblia

ni dhahiri kuwa adhabu aliyopewa  Adamu kwa dhambi yake ni: "Kwa

jasho la uso wako utakula." (Mwanzo 3:19). Na bibi Hawa naye

akaambiwa ,"Kwa uchungu utazaa watoto."  (Mwanzo 3:16).

Sasa nauliza, Je, yupo Mkristo yeyote awezaye kusema kwa

uaminifu kwamba yeye binafsi yu huru kutokana na adhabu hiyo ya

hao Adamu na Hawa? Nani anayesema ya kuwa kwa kuzingatia imani

ya kafara ya Yesu sasa yeye riziki hupata bila  kuitolea jasho?

Kadhalika yupo bibi yeyote wa Kikristo awezaye kusema kwa dhati

kwamba  kuamini  kwake  kuwa  Ye su   ni  mkomboz i  wake

kumemwondolea uchungu wa kuzaa na kwamba yeye sasa huzaa bila

ya uchungu? Hakuna Mkristo atakayeitikia `ndiyo`  kwa maswali  hayo

hapo juu. Hii yaonesha wazi kuwa hizi kazi zetu tufanyazo kila siku

zinaharamisha imani ya ndugu Wakristo  juu ya kafara ya Yesu. Iwapo

ni kweli kwamba Yesu alikomboa dhambi naye alibeba dhambi za

watu na kwazo akaadhibiwa na watu wanachohitaji ni kumwamini tu,

kwa nini basi wale  wanaoamini Ukristo wanaendelea kupata adhabu

ambapo Yesu alikwisha fika na kuondoa taabu hiyo? Hii inanifanya

niseme ya kuwa kafara ya Yesu haina manufaa yoyote, bali ni kitu cha

kudhania tu na daima twashududia kinyume chake.

Pindi mtu anaamini na kukubali ukombozi wa Yesu, bila shaka mtu8

huyo ana dhambi fulani fulani alizofanya kabla ya hapo na pia pana

dhambi zingine awezazo kufanya baadaye. Ikiwa imani katika kafara

ya Yesu ni kuleta msamaha wa dhambi hizo hapo  italazimu asiadhibiwe

kwa dhambi zake za zamani. Lakini matokeo ambayo daima tunaona

yapo kinyume na hayo. Hebu tuseme mtu huyu aliyebatizwa alikuwa

na hatia ya uzinifu na akawa na viini vya ugonjwa m`baya mwilini

mwake, lakini maradhi yenyewe yawe bado kudhihirika; kwa mujibu

wa imani ya kafara ni lazima Yesu aichukuwe adhabu ya dhambi hiyo.

Hivyo, viini vya maradhi ya uasherati kama tego na kaswende

vitalazimu vihamie mwilini mwa Yesu amkinge kutokana na shambulio

la viini hivyo vya maradhi  na kuwa salama salimini. Lakini hivi sivyo

ilivyo.

Ukweli ni kwamba imani ya Mkristo katika kafara ya Yesu

haimkingi kutokana na shambulio la viini hivyo vya maradhi ya uasherati

na matokeo ni haya tu kwamba Mkristo huyo huwa windo zuri la

maradhi ya tego na kaswende. Hii inaonesha kwamba imani katika

ukombozi wa Yesu haimwondolei mtu dhambi alizozitenda kabla ya

kubatizwa. Na kwa zile dhambi atakazozitenda baada ya kubatizwa,

tunaona kuwa Wakristo wanapotenda maovu huadhibiwa kwayo kama

watu wengineo. I wapi  faida ya kafara? Kafara isiyoondoa dhambi

za kabla ya ubatizo na zile za hatimae ina wokovu gani kwa watu?

   Upotovu wa imani hii hakuna haja kutazama kwa darubini bali upo

peupe. Imani ya kafara ya Yesu imeshindwa kabisa kutakasa nyoyo

za wanadamu. Kila mwaka nchi za Kikristo idadi kubwa za wakosefu

wenye hatia zinazidi. Ikiwa itasemwa ati hao hawafuati sheria , nasi

tutauliza, je, hii kafara ya Yesu matumizi yake kitu gani? Hata kama

isemwe kwamba mradi wa imani ya kafara ni kuondolea mbali uwezo

wa kutenda dhambi, sisi tunasema hii si kweli. Tukiacha kando wale

Wakristo wa kawaida, hata hivyo tutabaki na orodha ndefu ya hatia

chafu za wakuu wa Kikristo.

Inasemekana kwamba haki ya Mwenyezi Mungu haiwezi kutimizwa

ila kwa njia ya kafara. Lakini ukweli ni kwamba imani hii inabatilisha

haki. Yesu hakuwa na kosa lolote na ni udhalimu hasa kumtwisha mtu

asiye na kosa mzigo wa  mwenye dhambi.

Inawezekana kusemwa ya kuwa Yesu alimiliki uhai wake na

kwamba alijitoa kuwa kafara kwa hiyari yake mwenyewe. Hoja hii

itakuwa haina nguvu mbele ya Biblia. Biblia  inatuambia kuwa

hakupenda Yesu kifo cha kutundikwa msalabani, bali alimwomba

Mwenyezi Mungu ili amwepushe na kikombe hicho cha mauti.

Imeandikwa: "Akaendelea mbele kidogo, akaanguka kifudifudi,

akaomba, akisema, Baba yangu  ikiwezekana kikombe hiki kiniepuke;

walakini si  kama nitakavyo mimi, bali kama utakavyo wewe" (Mathayo

26:39). Tena pana kilio cha uchungu alicholia bwana Yesu kwa sauti

kubwa, "Eloi, Eloi, lamasabaktani? Yaani Mungu wangu, Mungu wangu,

mbona unaniacha?"  (Mathayo27:46).

Dua hizi zaonesha dhahiri kuwa Yesu hakutoa uhai wake kwa hiyari

kama watu wengine wanavyosema. Hata kama tukikubali kuwa alijitoa

kwa hiyari, twakuta swali jingine moja ambalo ni hili: Ikiwa Yesu alimiliki

uhai wake, je, Mwenyezi Mungu si mmiliki wa matendo yake

mwenyewe? Si yeye mmiliki wa hazina za neema na mibaraka? Ikiwa

Yesu aliweza kutoa uhai wake bila malipo, je, Mwenyezi Mungu hawezi

kutoa ukarimu wake bure? Kuadhibiwa kwa Yesu kwa sababu ati ya

dhambi za watu ni kitendo kinachokwenda kinyume na kanuni yake

Mwenyezi Mungu, mwenye Haki.

Imani ya kafara inamfanya Yesu kuwa yu mdhalimu pia. Dhambi

za mwanadamu zinakuwa za namna mbili. Mtu asipofanya wajibu

wake kwa Mwenyezi Mungu au mwanadamu mwenzie. Mtu

asipofanya wajibu wake kwa Mwenyezi Mungu , imani ya kafara ya

Yesu itamwepusha adhabu. Mwanadamu alimwasi  Mwenyezi Mungu,

Mwana wa Mungu alijitwika  adhabu ya  uwasi huo na mwanadamu

akawa huru. Lakini hebu natuangalie upande wa pili ambapo

mwanadamu anamkosea mwenzake. Tuseme pana mtu aitwaye John

ambaye ni mumini wa Yesu. Yesu anajitwisha dhambi zote za John

pamoja na ile ya wizi wa saa. Henry ambaye ndiye mwenye saa anabaki

akilia bila kupata saa yake. Je, sasa hamuoni kwamba upande wa

Henry , Yesu amekuwa yu mdhalimu kwa kujitwika adhabu ya John?

Hivyo kwa imani ya kafara, Yesu anapakazwa hatia ya udhalimu.10

Inasemekana kwamba kama Mwenyezi Mungu angaliwasamehe

watendao dhambi kwa huruma yake, bila ya kuwaadhibu  kwa  namna

yoyote, basi wangalizama katika madhambi wakiamini kuwa Mungu

atawasamehe tu. Lakini sisi tunaona ni itikadi hii ya kafara ya Yesu

ndiyo imfanyayo mtu kuzidi kudidimia katika dhambi na uwasi. Njia

ya kwanza inamweka mwanadamu katika hali ya wasiwasi kama

Mungu atamsamehe au la, Katika hali hii mwanadamu ataogopa

kumwasi Muumba wake. Lakini kwa mujibu wa njia ya pili, kafara ya

Yesu, inamfanya kuwa na hakika kwamba yuko huru kutenda  dhambi;

maana Yesu keshachukuwa kila kitu, bali  kitu kitakiwacho kwake ni

kuamini.  Kafara inampa mwanadamu nafasi ya kumwasi Mwenyezi

Mungu. Ndiyo sababu watu wa Ulaya na Amerika wamezidi maasi

na kuzama katika anasa za kidunia.

Mtu anapoadhibiwa kwa ajili ya dhambi zake kusudi la adabu hiyo

huwa kumwongoa huyo mwenye dhambi. Lakini kusudi hili haliwezi

kutimizwa iwapo mtu asiye na kosa lolote ataadhibiwa mahali pa yule

mwenye makosa. Tufanyapo wema hutumfadhili Mwenyezi Mungu

chochote. Na tufanyapo uwovu haimfikii dhiki yoyote. Ni sisi wenyewe

tunaofaidi wema wetu au kupata hasara kwa sababu ya uwovu wetu.

Laiti kama kutenda dhambi kwa wanadamu ni kumdhuru Mwenyezi

Mungu, hapo tungelazimika kumridhisha kwa kumlipa na inatosha hata

mtu mwingine ajitolee kulipa badala yake. Lakini hivi sivyo ilivyo.

Imani ya ndugu Wakristo  juu ya kafara inatukumbusha hadithi

moja ya Mfalme Chaupat. Siku moja mhalifu aliletwa kwa mfalme

Chaupat ili ahukumiwe. Mfalme aliamuru mhalifu huyo anyongwe.

Mfalme alipojulishwa ya kuwa upana wa kitanzi cha kamba ya

kunyongea ulizidi shingo ya mhalifu, mfalme akasema,  "basi mtu mnene

anyongwe badala yake". Kwa ufupi upotovu wa itikadi ya kafara ya

Yesu unakuwa wazi kwa vile kunamfanya Mwenyezi Mungu aonekane

mwenye kiu sana ya kuadhibu watu hata kama hawana kosa.

Wakristo wanasema mshahara wa dhambi ni mauti. Husema hivyo

wakifuatia mamlaka ya vitabu vyao. Kwa mujibu huu ingefaa basi

watu wote ambao mishahara ya dhambi zao  imelipwa na mtu mwingine,

wao wasife katu. Maana inajulikana kwamba kifo cha Yesu kilifidia11

dhambi za wale wanaomwamini, hivyo wafuasi wake hawangekufa

kwamwe.  Lakini mambo yamekuwa kinyume. Sisi tunawaona

Wakristo wakikabiliwa na mauti kama watu wengine wasiokubali

kafara ya Yesu. Hii inaonesha kwamba kafara ya Yesu haikuwafaa

chochote Wakristo hao.

Kusema kweli Wakristo hawakuelewa sifa hizi mbili: Haki na

huruma. Wamechukuwa huruma kuwa kinyume cha haki, ambapo

kinyume cha haki si huruma bali ni dhuluma. Maana ya haki ni kwamba

mtu atendewe uadilifu. Kwa kuwa imani ya Kikristo imejengwa juu

ya wazo kwamba huruma ni kinyume cha haki, basi inakuwa wazi

kuwa wao wamesimama juu ya msingi ulio mbovu sana na usiofaa

hata chembe.

Inasememwa  na Wakristo kuwa hapana njia nyingine yoyote ya

kuleta msamaha wa dhambi ila kafara ya Yesu. Lakini tunaona

Mwenyezi Mungu amejaalia uwezo wa kuondoa dhambi katika

maumbile. Mtu alapo chakula kibaya huwa anavunja kawaida na bila

shaka ataugua maradhi.  Lakini akigeuka na kutumia dawa ifaayo,

yumkini atapata ahuweni na maumivu yote yataondoka. Hii ni njia ya

ya kimaumbile kundoa maradhi yatokanayo na kuhalifu sheria na kanuni

za maumbile. Lakini je, ni  nani aliyemwona daktari amejiua mwenyewe

kwa sababu ya kuponyesha wagonjwa wake? Bila  shaka daktari

hodari hutafuta dawa na kuanza kuwatibu wagonjwa wake. Ni daktari

mzembe sana anayejitumbua kisu ili wagonjwa wake wapate afya.

Kafara ya bwana Yesu kwa kuokoa watu, tunaona inakwenda

kinyume na kanuni zote za Mwenyezi Mungu. Hapa duniani daima

tunaona, kwa mfano, vita. Vita askari wa kawaida hapigana safu ya

mbele kabisa, nao maofisa huwa nyuma ya hao hali amiri jeshi huchukua

mahali pa usalama zaidi,,ambapo mfalme huwa yupo salama salimini

ngomeni mwake. Askari hutoa maisha yao kwa ajili ya kapteni, naye

kapteni kwa ajili ya Kanali na huyu naye kwa ajili  ya Jemedari na

Jemedari kwa  ajili ya Amiri jeshi. Amiri  jeshi au mfalme hawezi

kutolewa kafara ili kuokoa maisha ya askari. Ni fundisho la ajabu tu la

hawa Wakristo kutuambia Yesu ambaye wanamwamini kuwa mwana

wa Mungu alikufa kwa ajili ya dhambi za wanadamu wasiyo na thamani12

yoyote wakilinganishwa na Mwana wa Mungu.

Wanyama kama vile ng`ombe na mbuzi huchinjwa kwa ajili ya

manufaa ya mwanadamu. Mapanya waenezao tauni huuawa ili maisha

ya mwanadamu yasiwe katika hatari. Hatujaona   mwanadamu anakufa

ili kuhifadhi maisha ya wadudu . Basi mwana wa Mwenyezi Mungu

awezaje kujifanya kafara kwa ajili ya wanadamu? Ndipo tunaposema

imani ya kafara ya   Yesu ni kinyume na akili, kinyume na uchunguzi na

kinyume na kanuni za maumbile.

Ni uwongo kusema ya kuwa wanadamu wote huzaliwa wakiwa

na dhambi. Ulimwengu mzima hufikiria watoto hususan  wachanga

kuwa ni malaika, yaani hawana dhambi yoyote. Yesu pia aliwaita

watoto waende kwake. Akasema , "Waacheni  watoto wadogo waje

kwangu, wala msiwazuie, kwa kuwa watu kama hao ufalme wa Mungu

ni wao" (Luka 18:16). Kwa nini hakusema ufalme wa mbinguni  ni wa

yule anayeamini kafara yake?

DHAMBI  ZAONDOLEWA NAMNA GANI?

Kabla ya Yesu kufika njia ya kusamehewa madhambi  ilikuwa

maombi na kutorejea tena katika matendo mabaya. Katika wakati

wa Musa a.s. tunasimuliwa na Biblia kwamba wana wa Israeli

walipoona Musa a.s. anakawia kutoka huko mlimani, basi

wakajitengenezea ndama wa dhahabu wakamuabudu. Mwenyezi

Mungu akawakasirikia wana wa Israeli. Nabii Musa a.s. akasikitishwa

sana na jambo hilo. Upande mmoja akaamuru watu wake kuua kwa

mikono yao watu wale walioleta kufuru na upande mwingine akapenda

yeye mwenyewe awe kafara kwa ajili ya wafuasi wake, yaani auawe.

Lakini Mwenyezi Mungu akamjibu akasema, "Mtu yeyote aliyenitenda

dhambi ndiye nitakayemfuta katika kitabu changu" (Kutoka 22:33).

Hii inatujulisha mpango wa Wakristo juu ya kafara ni jambo ambalo

wao wenyewe wamelipanga wala halipo katika kanuni ya Mwenyezi

Mungu. Mungu hawaadhibu wasio na makosa mahali  pa wale wenye13

dhambi. Ingawa Musa a.s. aliridhia kujitoa kafara kwa ajili ya watu

wake, lakini Mwenyezi Mungu alikataa ombi hilo. Kama kafara ya

mtu ndiyo inayotakiwa baada ya watu kutenda dhambi, basi Mwenyezi

Mungu hangeona ombi la Musa a.s. kuwa halina maana. Bali Mungu

angeweza kumwambia Musa a.s. kwamba kazi hiyo amejitwika Yesu.

Mwenyezi Mungu hakupata kumwambia Musa a.s.  au nabii yeyote

kwamba mwanawe ataadhibiwa kwa sababu ya dhambi za watu. Ni

ajabu tu leo tunaambiwa na Wakristo ati Yesu ni kafara ya dhambi za

watu!

Wakristo hawawezi kukana ya kuwa manabii wote wameokoka.

Je, manabii hao waliokolewa na kafara ya Yesu iwapo walifika hata

kabla ya Yesu mwenyewe?  Hakuna dawa ya kusamehewa ila kuomba

toba tu. Mwenyezi Mungu alimwambia nabii Suleiman hivi: "Ikiwa

watu wangu, walioitwa kwa jina langu watajinyenyekesha na kuomba

na kunitafuta uso na kuziacha njia zao mbaya, basi nitasikia toka

mbinguni na kuwasamehe dhambi zao." (2 Mambo ya Nyakati 7:14).

Mwenyezi Mungu hakusema watu hawawezi kusamehewa dhambi

zao ila kwa kafara ya Yesu. Kwa nini watu wabaki kunga`ang`ania

imani hii? Kwa nini ndugu Wakristo hawawezi kufikiri kidogo na

kuangalia mambo yalivyo?

Yesu mwenyewe anazumgumza juu ya wokovu, anasema, "Ingieni

kwa kupita mlango ulio mwembamba; maana mlango ni mpana na

njia ni pana iendayo upotevuni, nao ni wengi waingiao kwa mlango

huo. Bali mlango ni mwembamba na njia imesonga iendayo uzimani,

nao waionao ni wachache" (Mathayo 7:13:14). Katika maneno haya

Yesu anaonesha njia ya wokovu kuwa ni yenye taabu na yenye kuhitaji

uvumilivu na kujinyima. Lakini tuonavyo njia ya kafara si ngumu wala

si nyembamba. Kwa upande mwingine njia ya kafara ni mlango ulio

mpana sana. Fanya upendavyo na imani ya kafara itakuondolea dhambi

zako zote. Hushurutishwi kufuata sheria yoyote, bali kukiri kafara ya

Yesu tu!

DALILI ZA KAFARA ZINACHUNGUZWA

Haitakuwa vibaya kutaja hapa vifungu vya maneno ya Agano la

Kale na Jipya ambavyo Wakristo huvichukua kuwa vyenye kusaidia

fundisho lao la imani ya kafara! Yesu alisema ya kuwa ni mchungaji

mwema aliyeyatoa maisha yake kwa ajili ya kundi lake. Tena,

inasemakana, alipokaribia kusulubiwa aliketi karibu karibu na hao

thenashara ambao alikula nao  na akachukua mkate akaubariki.

Akawapa wanafunzi naye akasema, watwae wale na ya kwamba huo

ndio mwili wake Yesu. Kadhalika inasemwa Yesu alitwaa kikombe

na kuwaambia wanafunzi wake wanywe, kwa maana hiyo ndiyo damu

yake ya Agano Jipya imwagikayo kwa ajili ya wengi kwa kuondoa

dhambi zao!

Hii ndiyo misemo ya pekee ambayo Wakristo huchukua kusaidia

imani yao ya kafara. Hata kama misemo hiyo imeaminiwa ya kuwa ni

ya asili katika Biblia, haihakikishi kuwa Yesu aliadhibiwa kwa ajili ya

wanadamu wote. Bali meneno hayo ni ya kawaida kwa kiongozi yeyote

wa kiroho. Kila nabii na  kila mtume huumizwa kwa ajili ya watu

wake. Si hayo tu, bali huvumilia kuumizwa hata na watu wake pia.

Lakini kwa nguvu za Sala na maombi, mizigo ya dhambi ya watu

huondolewa. Kama watu hawangezama dhambini, Mwenyezi Mungu

hangeleta mwonyaji.

Ni kweli Yesu alivumilia maumivu kama walivyovumilia manabii

wengine. Na kwa juhudi ya sala na maombi watu wa nabii Isa a.s.

(Yesu) walipata matunda mema kama vile sala na dua za Musa a.s.

zilivyoondoa  na kuwaokoa watu wake kutokana na maangamio.

Kadhalika iwapo Yesu alifika kuwaokoa watu wote wa ulimwengu

kwa nini katumia kwa "ajili ya wengi"  "Kwa ajili ya wengi" inaonesha

Yesu alikuwa anaongea juu ya watu wa taifa lake pekee ambao kwa

ajili yao Yesu alitumwa kuwaongoza na alipata taabu kuwaonesha

njia ya kufika kwa Mwenyezi Mungu.

Imeoneshwa kuwa pana vifungu kadhaa katika Agano la Kale

vyenye kupotoa imani hiyo ya kafara. Hata hivyo Wakristo hudhania

kuwepo maneno fulani katika Agano la Kale yenye kusaidia imani

yao.

Lakini ukweli ni kuwa maneno yenyewe hayo hayamhusu Yesu

wala kafara yake. Kifungu kimoja kinachodhaniwa kuunga mkono

imani yao ya kafara kinasema:-"Angalia siku zinakuja, asema BWANA,

nitakapofanya Agano jipya na nyumba ya Israeli na nyumba ya Yuda.

Si kwa mfano wa Agano lile nililofanya na baba zao ......  Baada ya

siku zile, asema BWANA, nitatia sheria yangu katika sehemu zao za

ndani na katika nyoyo zao nitaandika,  nami nitakuwa Mungu wao,

nao watakuwa watu wangu ....Nitasamehe uwovu wao, wala dhambi

yao sitaikumbuka tena" (Yewremia 31:31-34).

Wakristo huwekea umuhimu mkubwa juu ya aya ya mwisho katika

kifungu hicho cha maneno wakidhania kuwa ndiyo yenye kuhakikisha

imani yao ya kafara. Lakini wanasahau kwamba katika Agano la Kale

mmeandikwa ya kuwa kulikuwapo msamaha wa dhambi. Msamaha

huo ulifika baada ya watu kutubu na kuombewa na  nabii wao. Hakuna

kitu kigeni katika aya hiyo kinachoweza kutufanya tufikirie kwamba

pamedokezea au kugusia kafara ya Yesu.Kama ingesemwa kwamba

hapo mwanzo Mwenyezi Mungu hakusamehe dhambi kabisa, yumkini

pangekuwapo sababu ya kufikiria kule kutajwa kusiko kwa kawaida

kwa njia  ya kuleta msamaha wa dhambi. Lakini tunaona kuwa

msamaha wa dhambi ulikuwapo miogoni mwa Israeli kabla na baada

ya aya hiyo. Basi kwa nini tufikirie kuwa mujibu wa msamaha  wa

dhambi uliotajwa katika aya hiyo ni kafara ya Yesu?

Ingawa ni hivyo, yapo maneno yenye kuashiria tukio la baadaye

.Moja ya aya hizo yasema: "Nitafanya Agano jipya na nyumba ya

Israeli, na nyumba ya  Yuda. Si kwa mfano wa Agano lile nililofanya

na baba zao." Akieleza juu ya aya  hii Mwenyezi Mungu anasema,

"Nitatia sheria yangu katika sehemu zao za ndani." Kwa mujibu wa

imani ya Kikristo ni dhahiri Yesu hakuleta sheria yoyote, lakini hakika

ni kuwa aya hizo zatabiri kuletwa kwa sheria mpya. Sheria hiyo moja

ni Qur`an Tukufu aliyofunuliwa Nabii Muahmmad s.a.w. ambayo

inawakumbusha wana wa Israeli bishara ambayo hivi punde tu

imesomwa hapo juu. Qur`an Tukufu inasema: "Enyi wana wa Israeli,

ikumbukeni neema yangu niliyowanemesheni nayo na itekelezeni ahadi

yangu nitatekeleza ahadi yenu na niogopeni  mimi tu" (Qur`an Tukufu

2:41). Aya hii ina mradi kwamba wana wa Israeli waikubali sheria16

hiyo mpya waliyoahidiwa na Mwenyezi Mungu atawatekelezea ahadi

zake zote alizofanya katika Agano la Kale.

Wale waliokubali wito huu si kwamba walipewa neema za mbinguni

tu, bali hapa duniani pia walipewa heshima na wakawa watawala na

wafalme wenye nguvu. Waafghani na ndugu zao. Wakashimiri siku

hizi waaminiwa kuwa wazao wa Israeli ambao ni jumla ya yale makabila

kumi na mawili yaliyopotea. Hivyo kati ya hao wana wa Israeli

waliopotea waliikubali sheria mpya (Qur`an Tukufu) na matokeao yake

yakawa kwamba Mwenyezi Mungu hakuzikumbuka dhambi za baba

zao. Lakini wale waliokana kupokea sheria hiyo mpya, mpaka sasa

wako chini ya ghadhabu  za Mwenyezi Mungu.

USHAHIDI WA TAREHE WAIPINGA KAFARA

Nimekwisha kuonesha kwamba Biblia haina ushahidi wowote  juu

ya imani ya Wakristo ya Kafara ya Yesu. Sasa  yafaa tuchungue ukweli

wa itikadi hii katika msingi wa histora. Wokovu wa ulimwengu mzima

yasemekana wategemea juu ya imani kuwa Yesu alikufa msalabani na

baada ya hapo kutoka kwake katika wafu na kupaa ni matukio ya

shani katika historia ya ulimwengu ya kuwa wokovu wa watu

unategemea matukio hayo makuu. Lakini sisi twasema kuwa ikiwa

kifo cha Yesu msalabani kilikusudiwa na Mwenyezi Mungu  kwa

kuwakomboa watu wote wa ulimwengu, basi kifo hicho ingefaa

Mwenyezi Mungu akifanye wazi machoni pa walimwengu. Maandiko

ya historia yangepaswa kutoa ushahidi juu ya  ukweli kwamba Mwana

wa Mungu alizuru ulimwengu huu karne fulani na ya kuwa alikufa

msalabani kwa ajili ya wenye dhambi. Lakini sasa ushahidi tulio nao ni

ule wa Injili tu ambao humo pia jambo hili halimo katika sura ya ukweli

wala hauitaji kafara ya Yesu. Kadhalika hauwei kupinga hoja kuwa

maneno haya  "Alitoka kwa wafu" yanaweza kuwa na maana kwamba

alipata fahamu baada ya kuzimia.

Injili kama usome kwa makini wazi  itakuonesha dalili nyingi kuwa

Yesu aliepuka kifo cha laana cha msalaba. Lingekuwa jambo refu

sana kutoa hapa ushahidi wote wa Injili unaothibitisha kuwa Yesu

hakufa msalabani. Swali lifuatalo linatosha kuonesha upuuzi wa dhana

ya Wakristo  kuwa Yesu alifufuka toka wafu na akaruka kwenda

mbinguni. Ikiwa ni hivyo kwa nini Yesu alipofufuka toka wafu

alijifichaficha akachelea asije akakamatwa? Kwa nini alificha lile tendo

lake la mwisho, lile la kupaa mbinguni lisifanyike mbele na machoni pa

Mayahudi? Ingawa nyota haina uhusiano wowote na ukombozi wa

wanadamu, lakini iangukapo hushuhudiwa na watu wengi hata kama

hawakuwa wenye kungojea. Bali jambo la ajabu ni ukweli kwamba

hapana hata mtu mmoja katika wasiomwamini Yesu aliyeshuhudia

kupaa kwa yule aliyefufuka toka wafu. Hapana mtu mmoja anayedai

kwamba aliona mwanadamu akivurumika kuelekea mbinguni, iwe

pekee au kusindikizwa na kundi la malaika. Hata maroketi

yanaporushwa angani watu hupashwa habari  mapema  nao wanayaona.

Mbona Yesu hakutangaza?

Ukweli ni huu tu ya kuwa Yesu hakusafiri kwenda mbinguni. Kama

hadithi hii ya kusema Yesu amepaa mbinguni ni kweli, basi mradi wake

ni huu kwamba baada ya kuwaaga wanafunzi wake chini ya mlima,

Yesu alipanda mlima huo akinuia kufanya safari ndefu. Kule juu milimani

mawingu yalitanda, yakielekea mbinguni. Hapo wenye kukisia

wakasema Yesu amepaa mbinguni! Kwa wanafunzi wa Yesu kusema

hivyo ilikuwa sawasawa maana walikuwa na nia ya kuwazuia Mayahudi

wasimfuate Yesu wakamshika tena mara ya pili.

Wakristo wa madhehebu mengine wanaamini kuwa Yesu aliishi

duniani miaka 11 baada ya kusulubiwa. Wengine wanasema la, bali

aliishi miezi kadhaa. Waliobaki wananena, sivyo bali aliishi siku 40 tu.

Swali ni hili: Yesu alikuwa na haja gani kujifichaficha baada ya

kusulubiwa? Alikuwa ameshasulubiwa tayari, alikwisha onja kifo kile

alichofikia, akaingia Jahanamu na kazi ya ukombozi ikakamilika; kwa

nini tena aliendelea kuwa na udhaifu wa kibinadamu? Kwa nini

hakuwaendea Mayahudi na kuwaonesha makarama yake na uwezo

aliokuwa nao wa Kiungu ili nao wakamwamini?18

Ili kukanusha imani potevu ya Kikristo, Qur`an Tukufu inashambulia

kiini hasa cha dini hiyo. Imethibitika bila taabu kuwa Yesu hakufa kifo

cha laana cha msalabani na ya kuwa hakuwa mwana wa Mungu. Na

hii inatosha kuvunjilia mbali imani ya Kikristo juu ya ukombozi wa

kafara ya Yesu. Isitoshe, Qur`an Tukufu inakanusha imani ya aina hii

na kusema,"WALA NAFSI YOYOTE HAICHUMI (UBAYA) ILA

NI JUU YAKE, WALA M`BEBAJI HATABEBA MZIGO WA

MWINGINE.' (6:165)

Haikuwa lazima hapa kutaja imani ya kafara ya Kikristo, kwani

ikithibitishwa kwamba Yesu alikuwa mwanadamu na kuwa hakufa

kifo cha laana kile cha msalabani, bali alikufa kifo cha kawaida; yale

mawazo yote ya kipumbavu hususan ya kafara yake, hayo yatafutika

kabisa katika akili za watu.

KWA  NINI  TWAKATAA

Kama kuna manufaa yoyote katika itikadi ya kafara, bila shaka

tungalikubali. Lakini mbali na kutunufaisha imani hii, tunatokomezwa

kwenye matokeo maovu mno. Hapa upo mfano wa uwovu huo.

KWANZA: Imani ya kafara ni kinyume na akili zetu. Akili ya

mwanadamu inakataa wazo hili kwamba John ajipasuwe tumbo lake

ili amponyeshe Henry maradhi ya kichwa.

   PILI: Kukubali imani ya kafara ya Yesu ni sawa na kukataa Agano

la Kale, kwani inaonesha njia nyingine ya kuleta msamaha wa dhambi.

TATU: Ikiwa tutakubali kafara ya Yesu, basi  ni lazima tukubali kuwa

Yesu alilaaniwa, hali laana inamsukuma yule aliyelaaniwa mbali na

Mwenyezi Mungu  na kumsogeza karibu na shetani. Laana ni jina tu

lisilo na mujibu wake. Waila laonesha  hali ya roho na ambayo ni

dhambi kubwa  kuitaja kwa vyovyote kuwa nayo Nabii wa Mungu.

Wakristo wanaposema kuwa Yesu alilaaniwa, wao hawatishwi na

maana ya laana.19

NNE: Itikadi ya kafara inamfanya Mwenyezi Mungu kutokuwa

mwenye Haki, anaweza kumwadhibu mtu ambaye hakufanya kosa

lolote.

TANO: Kukubali imani ya kafara ni kukataa kuwa Mwenyezi

Mungu ni mwenye huruma, kwani hakutosheka na kutubu kwa

watu wake, bali aliona bora kumtoa Yesu aje amwadhibu kwa

ajili ya dhambi za wanadamu.

SITA: Ikiwa kafara ni njia ya kweli, basi Manabii wote waliopita

kabla ya Yesu wote watakuwa hawana ukweli, maana wao

walifundisha njia nyingine ya kupata wokovu.

SABA:  Ikiwa kafara ni kweli, basi watakatifu walioleta dini zote

hapo mwanzo watakuwa na makosa sababu hakuna hata mmoja

wao aliyefundisha itikadi hii.

NANE: Ikiwa Kafara ni kweli, baraza zote za sheria katika nchi

za Kikristo zina hatia ya dhambi ya uwovu mkubwa, kwani

hazitofautishi Wakristo na wasiyo Wakristo. Haifai kuwadhibu wote

sawa bila kujali kwamba dhambi za wale Wakristo zilifidiwa na kifo

cha Yesu na kwazo akaadhibiwa.

TISA: Kafara imewafanya Wakristo wa hali zote kuwa sawa. Kwa

mfano mmoja akiwa na 99 kwa mia ya matendo yake maovu, na

mwingine 50 kwa mia na mwingine moja tu kwa mia; lakini Kafara

inaondoa dhambi zao zote na wote wanawekwa katika daraja moja

ya usafi. Hivyo wale waliofanya wema zaidi wanakuwa sawa na wale

ambao hawakufanya wema wowote. Hii si haki abadan. Mtu awezaje

kuamini itikadi yenye udhalimu kama huu?

KUMI: Ikiwa Kafara yatosha, basi hapana haja ya kusali, maana

wokovu unapatikana tele kwa kuamini kafara tu. Yote tunayohitaji

kufanya ni kuamni ukombozi, na sala haina lazima. Hili ni ovu kuu

linalotufanya tuikatae imani ya kafara. Kwani Sala ndiyo uhai wa

waaminio. Mcha Mungu anawezaje kuishi bila ya kusali? Yesu

mwenyewe aliwafundisha wanafunzi wake kusali na hivyo ndivyo

ilivyokuwa kwa manabii wote wa Mwenyezi Mungu.

KUMI NA MOJA: Itikadi ya Kafara inamfanya mtu kuamini kuwa

hata Mungu alikufa. Wakristo wanamwamini Yesu kuwa Mungu.20

KUMI NA MBILI: Imani ya Kafara ina maana kwamba Mwenyezi

Mungu ni mwenye kiu ya damu na hatosheki na chochote ila damu ya

mwanadamu. Mungu ni lazima apate damu wala si kingine, haidhuru

damu hiyo iwe ni ya mwenye dhambi au asiye na dhambi.

KUMI NA TATU: Imani hii haina ushahidi wa historia.

CHIMBUKO  LA   KAFARA

    Itikadi ya Kikristo ya kafara inapingana na fikira za kawaida na

wala haisaidiwi na Injili au kauli yoyote ya Yesu. Daima watu wanauliza

chanzo cha imani hii ni nini? Ukweli ni kwamba Yesu na wanafunzi

wake wote ni wageni katika imani hii iliyovumbuliwa na Paulo. Ilikuwa

ni mwisho wa karne ya jana ambapo Injili mpya ilienezwa huko

Amerika. Injili hiyo inajulikana kwa jina la THE STORY OF

CURCIFIXION BY AN EYE WITNESS, yaani, maelezo ya

kusulubiwa na shahidi aliyeona kwa macho. Mwandishi wa Kitabu

hicho amesema wazi kuwa Yesu hakufa msalabani na kwamba alihamia

nchi nyingine baada ya kusulubiwa kwake.

  Shabaha ya Mayahudi, kama nilivyosema hapo mbele, ilikuwa

kwamba wamsulubu Yesu ili aonekane kuwa mtu aliyelaaniwa kama

ilivyoandikwa katika  Biblia, "Kwani aliyetundikwa amelaaniwa na

Mungu." (Kumbukumbu la Torati 21:23). Hivyo wanafunzi wa Yesu

walitatizwa. Kukubali kuwa Yesu alikufa msalabani wanaona

atafanywa amelaaniwa. Kusema kuwa Yesu aliponyoka na yupo

safarini kuelekea nchi nyingine ya mbali, hilo lilikuwa jambo la hatari

kubwa, maana serikali ingeweza kumshika tena Yesu na kumtia

msalabani na kumwua. Kwa ujanja Paulo akawabunia hila nao

hawakukataa kwa sababu waliliona hilo ni njia ya pekee ya kuondoa

tatizo lao gumu sana. Katika  maarifa yake, Paulo alikisia kuwa ni

kweli Yesu alikufa msalabani na kulaaniwa. Lakini hakuwa na kosa

bali alijitwika laana hiyo kwa ajili ya dhambi za wanadamu. Hivyo kifo

cha msalaba hakikuwa cha fedheha, bali ni jambo lenye sifa njema na21

fadhila! Hapo basi ndipo  ndugu Wakristo wakawa na kitu cha kujisifia

wakapata jibu la kuwaeleza Mayahudi.

Uvumbuzi huu wa Paulo ingawa u hivyo, kwa  kweli hapo mwanzo

ulikuwa kama ngao ya Wakristo ya kukingia matusi ya Mayahudi,

lakini pole pole iligeuka kinga hiyo kuwa imani ya ukombozi ambayo

hivi leo inahubiriwa kote ulimwenguni. Kwa ufupi, Yesu haikuwa

afundishe imani ya kafara hii  inayosemwa juu yake wala hao wanafunzi

wake pia hawakueleza habari hizi. Bali mwalimu wa imani hii alikuwa

Paulo hata imekuwa kwamba Wakristo wenye kufikiri hujiuliza je,

Ukristo huu wa leo ni wa Yesu au ni wa Paulo?

Siku chache zilizopita  mtaalamu mmoja wa Kijerumani aitwaye

Dr. Arnold Meyer   aliandika kitabu juu ya Ukristo na imani zao kadha

zilizotiwa humo. Kitabu hicho kimefasiriwa kwa Kiingereza na kinaitwa

"Jesus or Paul?"  Yaani, Yesu au Paulo? Ndani ya kitabu hicho,

mtaalamu huyo wa Kijerumani amethibitisha kwamba "uungu wa Yesu

na Kafara yake ni  imani ambayo mwanzo wake ulitokana na ujanja

wa Paulo na ambayo Yesu na wanafunzi wake hawakujua aslan."

   Mayahudi kwa sababu ya uwadui wao na chuki walimchukulia Yesu

kuwa mtu aliyelaaniwa ambaye mwisho wake ungekuwa moto mkali

wa Jahanamu. Wakristo nao wakisukumwa na tamaa yao  ya kupata

wokovu kwa urahisi wanakubali kuwa Yesu alilaaniwa na akaingia

Jahanamu. Hivyo maadui na marafiki wa  Yesu wote wanaungana

pamoja na kumtumbukiza motoni. Mwenyezi Mungu ampe

Muhammad, Mtume Mtukufu wa Islam neema  na baraka zake nyingi,

ambaye ndiye aliyemwokoa Yesu katika shimo la moto na kuthibitisha

Yesu hakuwa mtu aliyelaaniwa, bali ni nabii wa Mwenyezi Mungu.

Nabii Muhammad s.a.w. si kwamba alimwokoa Yesu tu, lakini hata

Bi Mariamu pia alimwondolea mashitaka maovu aliyowekewa na

Mayahudi hata imekuwa siku hizi Wakristo wanaposhindwa kupata

thibitsho la usafi wa tabia ya Yesu hukimbilia Qur`an Tukufu ambayo

ina ushahidi murua. Qur`an Tukufu ndiyo iliyomfanya Yesu awe

mtakatifu na mtawa pamoja na mama yake. Kwa ufupi, Paulo ndiye

aliyepanda Ukristo huu wa leo kwani ndiye aliyejua kusoma  na

kuadika. Ama wanafunzi wengine wa Yesu hawakuelewa chochote.22

Akiongea juu ya ukombozi, mwanachuoni mmoja Mkristo

aliyeandika kitabu cha "History of  the Christian Religion and the

Church" akiri kwamba "itikadi ya kafara halikuwa jambo lililokuwa na

umbo dhahiri mpaka kwenye karne ya kumi na mbili. Karne hiyo ni

muhimu mno katika historia ya kuvumbuliwa kwa imani hii." (Jalada la

1 B,ukurasa 497 mtungaji Bwana Meander).

Hapa  pana swali la kawaida je, kuna dawa gani kwa dhambi?

Kwani maisha maovu ni heri mauti. Ni bahati njema kwa mwanadamu,

maana tatizo hili lilikwisha kufumbuliwa zamani  na mwanzilishaji wa

Islam, Mtukufu Mtume Muhammad s.a.w. kwa  njia yenye kukubalika.

Kufuatia kanuni za maumbile nasi tumekwisha kushuhudia

kurekebishwa kwa njia hii katika hali yake ya usafi na Seyyidna Ahmad

wa Qadian aliye mfuasi mwaminifu wa Mtume Muhammad s.a.w. si

katika madai yake yenye kukubalika tu, bali kwa ukweli uliohakiki juu

yake na ishara zake zenye nguvu.

Hadhrat Ahmad a.s. amesema "Tangu kuumbwa ulimwengu

pamekuwapo na kinga moja tu kwa dhambi. Mwanadamnu

alipotafakari juu ya hoja zinazokubalika na ishara zilizo wazi na kupata

hakika ya kuwapo kwa Mwenyezi Mungu  na kuthibitisha kwa yakini

kuwa ghadhabu ya Mwenyezi Mungu ni moto uunguzao, hapo ndipo

unapopata mwangaza wa utukufu toka mbinguni unaomfunulia kwamba

Mwenyezi Mungu ndiye hasa asili ya raha na malipo mema.  Au kwa

vingine, Mwenyezi Mungu hujidhihirisha kwenye moyo wa mwanadamu.

Hivyo, awezaye kuepuka dhambi ni yule tu aliye na yakini juu ya

kuwapo kwa Mwenyezi Mungu na ambaye daima huzingatia kwa

mapenzi na kumwogopa Yeye pekee.

"Uovu na  elimu ya yakini haviwezi kukaa ndani ya moyo mmoja.

Elimu ya yakini ndiyo ponyo la pekee kwa maradhi yako ya dhambi.

Kusulubiwa kwa yeyote hakuwezi kukuondolea mzigo wako wa

dhambi. Damu ya yeyote haiwezi kukuzuia usitawaliwe na tamaa

mbaya za kimwili. Vitu kama hivi havina uhusiano wowote na wokovu

wa kweli. Omba, jaribu kuelewa hakika na jifunze kutafakari juu ya

ukweli. Yajaribu haya  kama vile unavyojaribu mambo mengine ya

kidunia na kisha utakuja  fahamu kwamba elimu ya yakini ndiyo23

mwangaza wa pekee unaoweza kupenya ndani ya moyo  wenye giza.

Elimu ya yakini ndiyo dawa yenye  nguvu za kusafisha maumivu na

maradhi ya kutojua." (Review of Religions 1902).

Mwanadanmu anapojitahidi katika imani yake na kutenda matendo

mema na anakuwa tayari kumtii Mwenyezi Mungu na mitume wake,

basi  rehema za Mwenyezi Mungu huwa pamoja naye na kumwongoza

katika njia iliyo sawasawa. Katika kitabu kitukufu cha Qur`an Mungu

anasema,  "Na mwenye kumtii Mwenyezi Mungu na mtume, basi hao

ni miongoni mwa wale aliyowaneemesha Mwenyezi Mungu - Manabii,

Masadiqi, Mashahidi na Masalih na hao ndiyo marafiki wema" (Sura

4:70). Tena baada ya kufanya kosa  kwa sababu ya udhaifu  wa

kibinadamu mtu anapasa ajiepushe   na dhambi  zile kubwa, sehemu

zile ndogo ziandamanazo  na dhambi   hizo zinasamehewa. Kama

mfano,  mtu amtazame mwanamke kwa kumtamani, halafu akurubie,

kishapo anuie kumjua. Katika hali hizi zote mtu huyo anahesabiwa

kama  atenda dhambi. Lakini iwapo baada ya kupitia katika hali hizo

zote za mwanzoni akatubu na kuacha kuendelea mpaka kileleni, bali

akafuata msamaha wa Mwenyezi Mungu; sehemu hizo zote za

mwanzoni husamehewa. Huu ndiyo mlingano ulio sawa kati  ya haki

na maumbile ya mwanadamu. Hayo yameelezwa katika sura 4:32,.

Qura`n Tukufu pia inasema "hakika mema huyaondoa mabaya"

(11:115). Ndiyo kusema usafi huondolea mbali uchafu.

Dunia hii yetu ni mfano wa ulimwengu wa kiroho na inavyo vielelezo

vingi vyenye kutuongoza kwenye dunia ya Kiakhera. Hivyo kutokuwa

na dhambi pekee hakumfanyi mtu kuwa mkombozi wa wanadamu.

Kuna sifa nyingine nyingi zinazohitajika katika cheo hicho. Nabii wetu

Mtukufu Muhammad s.a.w. si kwamba hakuwa na dhambi tu, bali

zaidi ya hivyo yeye alikuwa na sifa zote za lazima kuwa mwokozi.

Qur`an Tukufu  inamtangaza Mtume s.a.w. kuwa ni mtu asiye na

dhambi, hali nabii Isa a.s. (Yesu) haikuwa hivyo. Ingawa manabii wote

wa Mwenyezi Mungu wana usawa katika hali ya kutakaswa na

madhambi.

Kule kuwapo  kwa mtu mmoja tu mtakatifu miongoni mwa watu,

huwa ni sababu ya uombezi kwa wanadamu. Kwani Mwenyezi Mungu

huzuia adhabu yake mpaka mtakatifu huyo atoweke miongoni mwa

watu hao. Agano la Kale linalo mfano katika jambo hili.  Nabii

Muhammad s.a.w. alikuwa mwanadamu mtiifu na mtimilifu. Kulikuwa

na mwungano mkubwa kati yake na Mwenyezi Mungu. Mtume

Muhammad  s.a.w. alizama katika mapenzi ya Mungu hivi kwamba

matendo yake yote, hata kifo chake kilikuwa kwa ajili ya Mwenyezi

Mungu. Nafsini mwake Mtume Muhammad s.a.w. hamkuwa na viungo

vya kidunia na roho yake ilianguka mbele ya Mwenyezi Mungu kwa

mapenzi kamili yaliyojaa moyoni. Kwa njia hii Mtume Muhammad

s.a.w . ametekeleza sharti moja iliyo  ya lazima kwa mwombezi. Sharti

lile ya pili pia Mtume Mtukufu amelitimiza kama inavyothibitishwa na

Qur`an kwa kusema, "kisha akakaribia na akateremka na ndipo akawa

umbali wa pinde mbili au karibu zaidi" (Sura 53:9-10). Ndiyo kusema

nabii  Muhammad s.a.w. katika hali ya kiroho alinyanyuka juu kwa

ukaribu zaidi kama inavyowezekana akipitia kila daraja katika

kumkurubia Mola wake hata akafikia upeo wa mwisho wa hali yake

ya kibinadamu na ile sehemu yake timilifu ya mapenzi yake juu ya

mwanadamu.

Kwa upande mmoja alikuwa na mapenzi ya upeo wa juu ya

Mwenyezi Mungu  na upande mwingine alikuwa na huruma ya upeo

wa juu ya wanadamu. Hivyo Mtukufu Mtume Muhammad s.a.w.

alikaribia sana ule mpaka baina ya vipeo vya mwisho vya utakatifu na

uwanadamu na akawa mfano wa nguzo baina ya matao mawili. Bila

shaka Mtume Muhammad s.a.w. alikuwa kielezo halisi cha asili zote

za uombezi kama isemavyo Qur`an Tukufu, "Na lau wangalikujia

walipojidhulumu nafsi zao wakaomba msamaha, bila shaka

wangemkuta Mwenyezi Mungu Mwenye kupokea toba, Mwenye

Rehema." (4:65). Kadhalika tunasoma katika Qur`an Tukufu, "Chukua

sadaka katika mali zao, uwasafishe kwayo na kuwatakasa na

uwaombee; hakika kuomba kwako ni utulivu kwao" (Sura 9:103).25

Aya  hizi na nyinginezo nyingi kama hizi zinashuhudia kwamba Nabii

Muhammad s.a.w;  alikuwa mwombezi kwa walimwengu na kwamba

uombezi wake utawaongoza wale walio wanyonge nao watapata

heshima.

Mwenyezi Mungu amewabariki sehemu ya cheo cha uombezi

wafuasi watii wa Nabii Muhammad s.a.w.  Kwa mfano Masihi

Aliyeahidiwa a.s. Hadhrat Ahmad  wa Qadian,  wakati wa uhai wake

alijaaliwa uwezo wa kuwaombea watu, wengine waliokaribia kufa,

lakini kwa dua zake wameweza  kuishi hata sasa  (wakati  mtunzi

alipokuwa hai) kama thibitisho  dhahiri la kukubaliwa kwa uombezi

wa Masihi Aliyeahidiwa a.s. na Mwenyezi Mungu.  Baada  ya Masihi

Aliyeahidiwa a.s.  imeendelea kushuhudia kutimizwa kwa uombezi

wa Makhalifa wake watukufu. Wamebarikiwa wale wote wenye

kuyakubali haya na kufuata njia iliyonyooka iongozayo kwenye uzima

wa milele.

Ewe Mwenyezi Mungu mwenye uwezo wote! Ziondoe kufuru za

kidunia na uwaongoze viumbe  wako katika njia yenye kuwaepusha

dhambi! Uwafunue macho yao waweze kuiona njia ya ukweli ili

waweze kuifikia chemchem ya elimu ya yakini wapate kunywa hapo

maridhawa! Amin.